Treiterende leraren,accepteren helpt!

  • Jolien Tonnon

    Zoals jullie wel zullen bergrijpen heb ik ook Dyslexie!

    Ik heb zelf een erg slechte ervaring gehad op de basisschool. (ik ben nu 20 en studeer aan een universiteit!) Doordat ik op het Montessorie onderwijs zat heb ik 3 jaar lang dezelfde leraarse gehad. Deze vrouw begreep kennelijks niets van dyslexie…….Elke dag moest ik horen hoe ontzettend dom ik wel niet was in de pauze mocht ik niet buiten spelen want domme kinderen moeten nueenmaal hun achterstand in halen…… Andere kinderen moesten maar niet met mij gaan spelen want misschien is domheid wel beslettelijk…!!! Thuis werd ik ook nog eens geconfronteerd met een hoogbegaafde broer waar mijn “domheid”maar erg schril bij afstak…….

    Ik ben naar de Mavo gegaan, en daarna heb ik op het volwassen onderwijs Havogedaan. Voor de wat mindert presteerende leerlingen was daar een I.Q. test verplicht. Hoewel ik redelijk presteerde besloot ik heb toch te willen doen. Ik was doodsbang dat mijn domheid nu zwart op wit aangetoond zou worden, enik durfde eigenlijk nauwelijks naar de uitslag. Toch heeft deze test mijn leven een totaal andere wending gegeven. Ik bleek een zware vorm van Dyslexie te hebben (ik was nu al 18 jaar oud! en nooit had iemand eerder dit ontdekt!) Mijn intellegentie scoorde bovengemmiddeld hoog. Natuurlijk moest ik naar de Universiteit !!!!!!!

    Je kunt je voorstellen wat voor een invloed dit heeft gehad op mijn leven. Tot mijn 18e voelde ik mij zelf een dom persoon die eigenlijk geen recht van spreken (of leven) had. Nu ben ik zelfverzekerde jonge vrouw geworden. Ik lijdt vergaderingen zit in het betuurvan een landelijke organisatie, ik doe een dag in de week kusntacademie en ik studeer. Vroeger dacht ik dat ik niets kon, nu denk ik kom maar op met die wereld en het leven! Ik blijk opeens een heleboel onverwachste talenten te hebben! Natuurlijk loop ik regelmatig tegen m'n dyslexie aan, maar ik sta er veel positiever tegenover. Dom gevonden worden blijft mijn grote angst maar ik weet nu tenminste dat ik niet dom ben!

    Op heel veel scholen en zeker op het volwassen onderwijs heb jegoede voorzieningen. Ook de Universiteit van Nijmegen schijnt veel aan Dyslexie te doen.

    Ik heb nu een prisma bril en die helpt ontzettend. Anderen moeten maar accepteren dat ik dyslexie heb, zelf heb ik het nu helemaal geaccepteerd! Ik kom er openlijk vooruit en de meeste mensen respecteren het nu wel. Tegen iedereen met Dyslectie wil ik zeggen dat je het eerst zelf geaccepteerd moet hebben voordat anderen dat zullen. Zeg gewoojn dat je Dyslexie hebt zodat je van de vele voorzieningen gebruik kunt maken. Het is geen schande echt niet! Sommige dingen kunnen mensen met Dylexie juist weer beter (creatief).

    Aan alle uoders van kinderen met Dyslectei wil ik zeggen laatr je kinderen testen, en laat ze naar een goede school gaan waar ze dyslexie respecteren. Een zieke leraares zoals die die ik heb gehad laat voor de rest van het leven van je kind littekens achter en dat is zo zonde want dat is helemaal niet nodig!

    En laat kinderen vooral doen wat ze leuk vinden.

    Verder wil ik aan iedereen die net zo'n ervaring heeft gehad als ik vragen hoe hun ervaring was en hoe zij dat hebben opgelost.

    Ook zou ik eigenlijk willen dat leraren hier verplicht een cursus voor moeten volgen!

    Wie is het hiermee eens? Belangenvereniging oprichten? Mijn lerares van toen geeft nog steeds les en treitert kinderen met dyslexie nog steeds verschrikkelijk, kan zij hiervoor uit haar functie gezet worden? Ik voel me zo machteloos voor alle kinderen die dit ook moeten ondergaan…

    Ik hoop op vele reacties.

    LIEFS, JOLIEN.

  • gaby

    hallo joelien

    wat goed van je dat je nu op de universiteit zit.

    ik heb zelf ook een prisma bril, en ik heb hem nu een maand of twee, anderhalf.

    maar nu merk ik al verschil, ik heb maar een lichte vorm,

    mijn ogen kwamen niet bij elkaar waardoor mijn even wicht al niet goed is (kan het echt merken met gym) lezen gaat nu ook beter ik verheug me erop op mijn vakantie waardoor ik weer tijd heb om een echt boek te lezen, ik hoop dat dat veel prettiger leest.

    ik merk nu al met leren en lezen dat ik eigenlijk geen hoofdpijn meer heb en als ik het wel heb is het heel licht.

    bij mij is het op mijn 19 ondekt.

    ik moest voor mijn rijbewijs naar de opticien, daar was niks aan de hand, ik had min een kwart niet erg.

    maar ik had altijd hoofdpijn na het rijden en was dan ook heel snel moe.

    dus ik naar een andere opticien.

    daar kreeg ik toch wel een schok, ik dyslexi (wat een moeilijk woordt voor zo iets) ik die altijd aan het lezen was, ik was goed in wiskunde, ik kon toch geen dyslexie hebben, ik kon alles lezen.

    maar toen hoorde ik dat er heel veel verschillende soorten van dyslexie zijn.

    ik kan ook weer leuk naar de bios, eerder was voor mij na een half uur de lol er al vanaf, dan had ik hoofdpijn en deden mijn ogen zeer.

    thuis hebben wij breedbeeld, daar kon ik ook niet naar kijken, nu wel maar ik vind het beeld nog niet prettig.

    met paardrijden ging het ook ineens slechter, mijn vorige verzorgpony was een super spring pony, die sprong zelf wel.

    die ik nu heb niet, en we gingen er dan ook geregeld dwars door heen.

    geen wonder zij dacht we gaan er langs en ik dachjt we gaan erover.

    auto rijden doe ik ook niet meer, mijn ouders durfden niet meer er bij in.

    nu heb ik die bril ik heb het niet meer geprobeerd,

    maar een prisma bril helpt heel veel.

    en leraren die dat niet begrijpen, moeten maar eens een nieuwe opleiding volgens.

    met dyslexie ben je niet dom, je kan het gewoon wat minder. en soms helpt een prisma bril.

    he ja mag trots op je zelf zijn.

    ene voor je broer er zijn zelf hoogbegaafden met dyslexie.

    groetjes gaby

  • Hans

    Dyslexie heeft toch niks met het gezichtsvermogen te maken, Jolien.

  • gaby

    hans dan weet jij niks van dislexie af.

    je hebt zoveel verschillende soorten dislexie.

    je gezichtsvermogen is hier heel belangrijk bij.

    ik heb ook een prisma bril, ik heb een lichte vorm van dislexie.

    omdat mijn ogen niet bij elkaar komen, de straal punten, kon ik niet goed lezen, de woorden bleven niet stilstaan en als ik lang aan het lezen was kon ik helemaal niks meer lezen de rest vervaagde en alleen dat woord waar ik was kon ik lezen maar niet goed.

    ook was ik met gym heel slecht, kon haast geen bal vangen, ik “klungelde” heel veel en dat kwam allemaal door mijn ogen.

    dus wat jolien heeft en wat ik heb is echt wel dislexie.

    ben je het er neit mee eens ik weet een adres voor je en dan ga je daar maar heen en praat je met die mevrouw.

  • Hans

    Luister een hier, meisje:

    In het verleden noemden ze deze mensen leesblind of woordblind, maar in de jaren tachtig mocht dat opeens niet meer, omdat dyslexie niets met het gezichtsvermogen te maken had. Omdat mijn lange-termijn geheugenprima is, ben ik de eerste om in te grijpen, als de maatschappelijke discussie zich weer richting gezichtsvermogen gaat bewegen. Een prismabril zorgt ervoor, dat de lichtstralen gebroken worden en kan helpen tegen scheelzien. Iemand, die moeite heeft met lezen, doordat hij schel ziet, noemen we niet dyslectisch.

    Dyslexie heeft te maken met het slecht herkennen van letters en het niet komen tot het lezen van een woord in één keer, maar letter voor letter.

    Als je alle mensen meetelt, die menen, dat je moet lezen op spreeksnelheid, zijn er tientallen procenten dyslectici. Voorts maakt je me niet wijs, dat de aandoening niets te maken heeft met de algemene gejaagdheid, waarmee de mens leeft en het zich niet meer de tijd voor iets nemen.

    Jij hebt een visuele handicap en geen dyslexie.

  • gaby

    sorry hoor maar ik zie absoluut niet scheel.

    en het is wel dislexie.

    ik ben bij een specialist geweest en het is niet woordt blind of zoiets.

    woordt bliond betekend dat je woorden helemaal niet ziet.

    mag ik vragen uit welke generatie je komt en hoe oud je bent??

    want tegen woordig is er zoveel verbeterd op dat gebied, en er zijn zoveel verschillende soorten dislexie.

    dislexie betekend neit dat iemand niet kan leren of niet kan rekenen.

    het heeft wel met gezichts vermogen te maken.

    ik zal je het nummer van die specialist geven.

    en dan kan je het haar vragen.

    ik ben ook bij een optiecien geweest en die kende toevallig (want veelkennen het niet) deze vorm van dislexie.

    bij mij komen de prisma punten bij elkaar en niet uitelkaar zoals jij zei.

    en die bril heeft niks met scheel heid te maken.

    mijn oog spieren zijn bij een oog niet helemaal goed.

    en doordat die prisma zorgt dat de punten elkaar raken, het ene oog dus meer naar rechts trekt.

    komen ze bij elkaar en moeten mijn oogspieren zich trainen om in die stand te komen.

    ik weet dat die mevrouwe.

    C.M. Bieuwenga-Booij heet en ze woont en heeft haar praktijk in Havelte.

  • Hans

    Je noemt toch echt alle eigenschappen van scheelheid. Even een kleine uitleg, wat scheelheid is. Het betekent, dat de gele vlek, waar de meeste cellen op het netvlies liggen, zich op een andere dan de gebruikelijke plaats heeft ontwikkeld, waardoor de stand van het oog moet veranderen om een duidelijk beeld te krijgen. Met een prisma kun je de gang van de stralen veranderen zonder ze te laten divergeren of convergeren (wat een lens dus wel doet).

    Dyslexie is een aandoening bij de verwerking van hetgeen de ogen correct waarnemen. Net zo als een ADHD-kind niet slechthorend is, is een dyslecticus niet slechtziend.

  • gaby

    en bij verwerken heb je je ogen ook nodig.

    maar ach volgens mij blijf jij volhouden dat jij gelijk heb maar wie heeft het nou eigenlijk , jij of ik.

    ik zAL straks het nummer van die arts geven en dan kan je het aan haar vragen.

    en toch heb ik geen vorm van scheel heid.

  • esther

    Gaby

    Laat die hans, ik heb het zelf ook en wij weten het beter laat hem in zijn waan zitten!

    groetjes

    esther

  • esther

    Ik ben nu 19. Toen ik op de basisschool niet goed kon meer komen kreeg ik alleen maar bijlessen die niks hielpen en de leraren en leraressen zeiden altijd niet letterlijk maar toch dat je dom was. Toen wilde ik niet meer naar school, en niemand snapte het. Iedereen zei dan ze leert zeker niet of zo of geen zin. En dan moet je iemand uitleggen dat je wel leert. En ieder jaar zeiden ze wij denken dat ze blijft zitten en ieder jaar ging ik over. Het laatste jaar zeiden ze wij denken aan het ivbo. Ik wilde dat niet omdat ik wist dat ik het vbo ook kon en ze wilde mij laten zitten en toen zijn mijn ouders nee nu gaat ze naar het vbo. En toen ik daar om school kwam begon het weer 1ste jaar denk dat ze blijft zitten, 2de jaar ook. Maar toen ik in de 3de van het vbo zat werd het ontdekt. Eindelijk ik was niet dom, gewoon dat je weet wat het is. Het is niet leuk maar toch een op luchting. Ik ben toen blijven zitten, wat ik natuurlijk niet echt leuk vond. Maar op school kwamen we aan met een soort van “curus”, dan denk je ik word zometeen een buitenbeentje omdat ik daar naar toe moet. Want ik dacht dat ik de enigste was van de school was natuurlijk niet. Ik ben toen naar een “curus” gedaan wat mij heel erg heeft geholpen. Ik ben toen wel geslaagd voor mijn vbo diploma. En nu doe ik helpende in de verzorging nu nog de uitslag maar ben wel geslaagd heb overal voldoende voor en ik ben aangenomen voor spw, sociaal pedagogisch werk in het onderwijs. Om te laten zien dat kinderen nooit dom zijn maar altijd gewoon zijn net als iedereen.

    Ik herken alles wat je zegt dat leraren je negeren, maar klasgenoten konden heel goed met mij opschieten. En nog een handicap was het stotteren bij mij dus eigenlijk twee handicaps. Maar ik weet wat je mee hebt gemaakt en ik ben blij dat er iemand is die het ook herkent. Ik wil je wel eens mailen als dat goed is of jij mij dan kunnen we mischien iets uitwisselen of zo. Meestal is het altijd anders dan bij mij en nu niet. Denk er maar over na, oke

    groetjes

    Esther