erg lang maar lees maar

  • frans

    beste Esther Ik heb les gehad van een orthopedagoog .

    Bij mijn kon het op zaterdag en tussen de midag.

    Mijn gevoel is dat je alleen de regels kunt leren .

    Voor mij betekende dat er een plan gemaakt is .

    Hoe je een woord zou moeten schrijven .

    Dus eerst foneties met streep-jes er tus-sen dan stam +t verleden tijd

    vol-toot-deel-woord .korte en lange ei ij

    In Den Bosch kun je te recht bij de BOP

    maar als je informeerd kun je in je eigen omgeving vast ook wel wat vinden

    Ik deet het een keer per week 1 uur en dan huis werk

    Ik was toen jouw leeftijd .

    Gestelijk heeft het me veel gedaan

    groeten frans

  • Ursula

    Beste Esther,

    Ik wilde toch even reageren op dat je denk ‘een fout te hebben gemaakt’. Ik vind het juist heel moedig dat je dit gedaan hebt. Ik ben zelf secretaresse maar heb geen dyslextie maar mijn collega wel, zij is receptioniste en zij kan zich best heel goed redden met hulp van mij en nog een collega. Mijn vriend heeft ook dyslextie dus ik weet inmiddels heel goed wat erbij komt kijken.

    Met steun van collega denk ik dat het toch aardig moet lukken anders red je het niet, denk ik.

    Succes!

    ps: ben toch wel benieuwd hoe dat je de praktijk op je werk gaat hoor.

  • jolanda

    hallo iedereen hier. ik ben jolanda en maak samen met iemand anders de website www.woordblind.nl over dyslexie. nu zoek ik mensen die hun verhaal in willen sturen en online zetten op mijn site, zodat mensen met dyslexie wat verhalen kunnen lezen van “lotgenoten” en mensen zonder dyslexie een beetje beter begrijpen wat het nu precies is om dyslexie te hebben. wie wil er meedoen? het kan ook anoniem.

    alvast bedankt.

    ik denk dat het belangrijk is dat mensen weten wat het is en hoe ermee om te gaan. sterkte allemaal!

    jolanda

  • Cedric

    Namen vergeten ja dat ken ik ook… wat ik meestal doe is mensen die ik nog niet zo goed ken gewoon de eerste keer dat ik ze zie meteen met hun naam aan te spreken, net voordat je of hij weer weg gaat ook nog eventjes zijn of haar naam te gebruiken (hellaas ben ik hem dan meestal al vergeten). Verder als je een naam vergeet, probeer met iemand anders over die persoon te gaan praten, vaak zeggen ze dan oh die en die dan weet je het ook weer. Of je kunt natuurlijk gewoon eventjes vragen hoe de naam ook alweer was.. (echter dat durf ik meestal ook niet) Enige keer dat ik dat heb gedaan was bij mijn vorige vriendin. En daarna wist ik het gelukkig. waarschijnlijk toch een goeie indruk achter gelaten.

    Tip doe die cursus je kunt er nog altijd mee ophouden als het niet bevalt

  • Duckman

    Ik heb dit net allemaal ff zitten lezen en het is erg herkenbaar. Ik ben nu 26 in de 2e klas (groep 4) kon ik niet goed met taal mee komen. En heb toen een domheids test gehad, ik ben toen twee dagen getest het enige wat ik er nog van weet is dat ik een puzzel van een gezicht moest maken. De vrouw die mij test dacht dat ik een tijdje mee bezig zal zijn, niet dus. Ik heb toen veel ondersteunig van school gekregen tijdens de reken lessen kreeg ik extra lees opdrachten. Eerst mee lezen met een bandje en later alleen woordjes. Pas toen ik naar de MAVO ging hoorde wij van de prisma bril. Dit was dus 200% vooruitgang. We zijn wel eens bij een gewone oog arts geweest maar hij kon niks vinden. Toen naar een speciale oog arts dokter Visser. Als mensen meer over deze bril willen weten hoor ik het wel.

    Na de MAVO, MBO en HTS natuurkunde gestudeerd. Ik werk nu een jaar en dat bevalt mij goed.

    Omdat het bij mij vrij vroeg is ondekt heb ik er veel aan kunnen doen. Als kleine jongen moest ik iedere avond samen met mijn moeder lezen en als ik dan een stuk hat gelezen las mijn moeder de rest voor. Nu vind lezen zelfs leuk.

    Suzan dyslexie (wat een woord) hoeft dus geen belamering te zijn zolang je er zelf in gelooft en doet wat je leuk vind. En veel lezen het helpt echt en het maakt niet uit wat je leest tijdschtiften, strips des noods dokters romans. Je zal merken dat het steets beter gaat. Ik hed vroegen echt een hekel aan lezen. Maar omdat ik toch bepaalde dingen wou weten moest ik wel.

    Groetjes en suc6 Sander

  • karen derwael

    bij mij hebben ze pas ontdekt dat ik dyslexie had in het 4de middelbaar dat is het voorlaaste jaar van het secundair onderwijs of humaniora

    ik heb nochtans nooit zonder fouten kunnen schijven en zeker vreemde talen waren voor mij een ramp

    maar ik was blijkbaar slim genoeg om dat allemaal te omzijlen

    ikzelf ben nooit geholpen geweest omdat het voor mij te laat was zijden ze en omdat ik mijn eigen technieken ontworpen had om er mee te leren omgaan

    maar aangezien jij ook al zo ver bent weet ik niet of het nog zinvol is om er iets aan te doen

    ze zouden je misschien wel kunnen leren om iets beter te spreken want dat kan van belang zijn later

    maar zonder fouten lezen en schrijven gaan ze je nooit kunnen leren, dat moeten de mensen in je omgeving leren aanvaarden

  • karen derwael

    inderdaat lezen helpt heel goed en het is zelfs leuk en je leert er meer mee bij dan vlotter leren lezen

  • Duckman

    Het is echt onzin dat het te laat zal zijn om er nog wat aan te doen. Het is nooit te laat om er wat aan te doen en het kost wat meer moeite om nieuwe dingen aan te leren. Fout loos schrijven zit er vaak niet in maar kijk eens rond wie kan er wel fout loos schrijven. Maar je kan je wel trainen om minder fouten te maken.

  • japie schapie

    je doie ook