Wel hierbij een reactie van een ervaringsdeskundige.
Het is een dilemma en de gevolgen zijn persoonlijk d.w.z. persoonsgebonden.
Vanwege mijn dislexieproblemen al op de lagere school werd ik goedgevonden voor een MAVO niveau. Op de leerfabriek die ze een school noemde werd ik zeer depresief. Aan de ene kant kon ik niet werken op mijn inteligentieniveau (ik blijk bovengemiddeld academisch niveua te hebben) en ik presteerde waardeloos waardoor ik ook dacht dat ik waardeloos was. Het is onbegrijpelijk hoe professionals die in het onderwijs werken werkelijk niets van die problematiek begrijpen en er niets van willen weten.
Vanwege de overweging om mij naar een LOM school te sturen werd ik dus getest.
Ik heb de test destijd expres geprobeerd te verzieken om van die leerfabriek af te komen. En inderdaad de LOM school had het voordeel dat het rustig en persoonlijk was zoals een school volgens mij moet zijn. Hoewel de LOM school meer begrip had voor de situatie is er wat gedaan om mijn handschrift en dat soort zaken bij te spijkeren maar er is nooit iets gedaan met de dyslexie zelf dus in dat verband helpt een LOM school niet, het doet niets om wat te doen met de oorzaak. Ga daar alsjeblieft zelf actief achtereen, ik heb zelf echter pas op 27 jarihe leeftijd iets met de methode van Ronald Davis gedaan en verdraait dat werk maar het is voor erg laat om alle misverstenden die mijn hersen hebben geproduceerd te corrigeren, ik wou dus dat ik die methode op veel jongere leeftijd was tegengekomen.
Waar de LOM school ook niks aan doet is dat je het gevoel van eigenwaarde hebt verloren. Het leert je niet waar je capaciteiten liggen, het leert je niet je sterke kanten te ontwikkelen. Het gooit je naar de onderkant van een schoolcarriere ik moest dus een hele lange en taaie weg, met tegenzin maar met uithoudingsvermogen, moeten bewandelen om uiteidelijk HBO te behalen (mijn leesproblemen en psychologische bijeffecten hebben mij verhinderd universiteit te doen).
Moraal van het verhaal.
Probeer het kind te laten studeren op het denkniveau dat het heeft.
Investeer in technieken die het triggeren verhelpen, de methode van Ronald Davis is hiervoor zeer aan te bevelen. (Op hun internetsite staan adressen)
Let op psychologische effecten en pak ze bijtijds aan zodat ze geen deprimerend effect veroorzaken tijdens de schooltijd en (haast permanente) karakter veranderingen kunnen veroorzaken veranderingen (lees de site van Drieblad, komt goed over!)
Gebruik andere hulpmiddelen zoals het inlezen van teksten op casettes als lezen een probleem is,
Misschien is er meer maar voor dit moment laat ik het hierbij.
Indien je meer wilt weten merk ik het wel.
Roos schreef:
>
> Mijn zoon,8 jaar,groep4, is dyslectisch.
> Dit is door de onderwijsbegeleidingsdienst vastgesteld.
> Zijn i.q. is normaal maar ondanks veel extra hulp (op school
> en 1x p.w. bij de logopediste)gaat het lezen en spellen maar
> zeer langzaam vooruit.
> Nu hadden ze op school het idee hem aan te melden op een
> l.o.m. school.
> Dit is in een ander dorp en ik vraag me af of hij daar wel op
> de goede plaats zal zijn.
> Was “Het weer samen naar school”project er niet voor om
> zoveel mogelijk kinderen op de "gewoone basisschool te houden?
> p.s. Op zijn gedrag in de klas is niets aan te merken.
> Graag goede en slechte ervaringen!